1844 yılında, 9 kardeşin en büyüğü olarak dünyaya geldi. Ailesinin kötü ekonomik koşulları ve geçirdiği kötü hastalıklar hayatını daha da zorlaştırıyordu. 11 yaşında koleraya yakalandı. Ölüm riskini atlatabildi ama bu hastalık hayatı boyunca sağlığında olumsuz etkiler bıraktı. Kardeşlerine bakabilmek ve ev işlerini yapabilmek için ne okula ne de katekizme (hıristiyan din eğitimi) gidebildi. Okumayı bile bilmiyordu ve sadece kendi yöresel lehçesini iyi konuşabilirdi. Bir süre Nevers’teki rahibeler ve bir peder ile biraz katekizm yapabildi.

11 Şubat - 16 Eylül 1858 arasında, Lourdes’te bir mağarada, Aziz Meryem 18 defa göründü. Bu görümler yaklaşık 1 saat kadar sürüyordu ve bu zamanda Bernadette ya dua ediyor ya da Aziz Meryem ile konuşuyordu. Aziz Meryem ona şöyle söyledi: «Sana bu dünyada mutlu olacağına dair bir söz vermiyorum ama cennette…». Ve başka bir görüm sırasında ise: «Papazlara git ve söyle ki bir kilise yapın ve insanlar buraya dua ederek gelsinler» dedi.

Bir çok psikiyatrisi ve doktor onu inceliyordu. Tüm bu kontroller sonucunda Bernadette’nin normal olduğu kesinleşti. Aziz Meryem’in isteğiyle 25 Şubatta bir mağarada, Bernadette eliyle yeri kazmaya başladı. Bir süre sonra kazdığı yerden bir şifalı su çıktı. Buradan çıkan su hala bir çok hastalığa iyi gelmektedir. Her yıl milyonlarca kişi bu mucizeyi görmek ve şifa bulmak için buraya gelmektedir.

Meryem Ana ona: «Rahibe olmanı ve manastıra girmeni istiyorum» dedi ve Bernadette 1867’de Nevers’teki bir manastıra girdi. Geçirdiği kötü hastalıklara ve manastırda yaşadığı tüm zorluklara rağmen hayatı boyunca güçlü bir itaat ile manastırda rahibe olarak yaşadı.

16 Nisan 1879’da öldü ama onun bedeni bugün bile aynı şekilde Nevers’teki bir manastırda durmaktadır. Öldükten sonra onun bedeni aracılığıyla bir episkopos şifa buldu. 1933’te «Azize» ilan edildi. Her yıl 11 Şubatta Lourdes’te Aziz Meryem’in gösterdiği mucizeleri ve 16 Nisanda Azize Bernadette’yi dualarımızda anıyoruz.